-
1 tik ağacı
бот.ти́ковое де́рево -
2 tik ağacı
тик, тиковое деревоİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > tik ağacı
-
3 ağaç
дерево, древесина; деревянный- egzotik ağaç
- geniş yapraklı ağaç
- gürgen ağacı
- ıhlamur ağacı
- iğneyapraklı ağaç
- kabuklu ağaç
- kavak ağacı
- kayın ağacı
- kızıl ağaç
- laden ağacı
- mantar ağacı
- melez ağacı
- mersin ağacı
- pelesenk ağacı
- porsuk ağacı
- reçineli ağaç
- sandal ağacı
- sert ağaçlar
- söğüt ağacı
- şimşir ağacı
- taban ağacı
- tik ağacı
- vişne ağacı
- yapraklı ağaç
- yaş ağaç
- yumuşak ağaç
- zakkum ağacı
- zeytin ağacıİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > ağaç
См. также в других словарях:
tik ağacı — is., bit. b. 1) Çift çeneklilerden, kaplamada kerestesinden yararlanılan, doğal rengi sarı, zamanla havada kendiliğinden koyulaşan bir sıcak iklim ağacı (Tectona grandis) 2) sf. Bu ağacın tahtasından yapılmış olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağaç — is., cı, bit. b. 1) Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki 2) sf. Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan Ağaç tekne. 3) Direk Birleşik Sözler ağaç arısı ağaç balı ağaç… … Çağatay Osmanlı Sözlük
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
törpi — (Göyçay, Şamaxı) iri və seyrək dişli yeyə. – Törpinin dişi tik tik olur, ağacı hamarrıyır (Göyçay); – Törpini ver, baltanın sapın hamarrıyım (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoparmaq — f. 1. Dartaraq və ya çəkərək bir şeyin bir hissəsini ayırmaq, kəsmək, üzmək, qırmaq. Bloknotdan bir vərəq qoparıb yazdım. Ağacın budağını qoparmaq. – <Buğaç> belindəki xəncəri qoparıb, qəbzəsi ilə onun gicgahına bir zərbə vurdu. M. Rz..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti